Farrell, Reiss ve Shaw (2015), yayınladıkları Şema Terapi: Klinisyenin Rehberi kitabında grup şema terapisinde terapiste uyması gereken gerekli ilkeler ve terapiyi güçlendirici bazı tavsiyelerden bahsetmişlerdir. Kitapta belirttikleri üzere, iyi bir terapist;
- Sıcak, içten ve kabullenici olmalıdır.
- Danışanların ihtiyaçlarını belirlemelerine yardım etmesi ve onların ihtiyaçlarını gidermeye çalışmalıdır.
- Danışanların duygusal deneyimlerini onaylar.
- Güvenliği sağlamak açısından kontrolü üstlenir.
- Grupta çıkan herhangi bir gerginlik durumunda durdurmak için müdahale edebilir, durumu yönetebilir.
- Grup yönetiminde zamanlamayı iyi kullanır, kimi ne durumda dahil edeceğine dair stratejik kararlar verebilir.
- Grubu uyumlu bir bütün haline getirebilir.
- Yaratıcı ve sezgisel davranır.
- Şema terapide yeniden ebeveynlik inşa etmek önemlidir bu nedenle terapistin ebeveynlik stili de önem taşımaktadır.
- Grubun bütününü destekleyici, hareketlendirici ve etkileşime girmesini kolaylaştırıcı bir ebeveynlik stili oturtmalıdır.
- Bir kişi konuşurken diğerlerinin de dikkat kesilmesini sağlayacak yöntemler kullanmalıdır.
- Kavramları açıklamak için önceki seanslardan örnekler ya da açıklamalar kullanabilir, bu hem bağlamı güçlendirici hem de seanslar arasında devamlılık sağlayıcı bir faktör olur.
- Danışanların neyin farklı olduğu ve daha iyi bir sonuç elde etmek için neyi farklı yaptıklarını kelimelerle ifade etmelerini sağlamalıdır.
- Danışanların güçlü taraflarını ortaya çıkarması ve gruba katkıda bulunmalarına onay vermelidir.
- Aktif kalmalı ve tartışmayı hareketlendirmelidir.
- Çağrışımları devam ettirmeli, hatta alevlendirmelidir.
- Boş sessizliklerin devam etmesine izin vermemelidir.
- Seanslar esnasında davet edici olmalı, danışanların katılımlarını çeşitlendirmelidir.
- Danışanların duygularını onlar adına etiketlemek yerine, onların kendi duygularını adlandırmalarına yardım etmelidir.
- Dikkatini her bir üyeye dengelemeli, olabildiğince adil olmalı, kimseyi dışarıda bırakmamalıdır.
- Danışanlar ile bağlantıda kalmalı, onları dinlediğini ve onlarla ilgilendiğini belli etmelidir.
- Kimi zamanlar iyi yönetilmiş kendini açma kullanmalıdır, bu danışanlar tarafından kendi kırılganlıklarının açılması için cesaretlendirici bir faktör görevi görebilir.
- Danışanları kendi örnekleri ile grubun içerisine çekmelidir.
- Danışanları kabullendiğini ve kişi olarak önemsediğini belirtmeli, kişi ile davranışlarını birbirinden ayrı tutmalıdır. Gereken durumlarda genellemeler, kişisel özellikler atfetmek yerine uyum bozucu davranışlar üzerine odaklanmalıdır.
- Grup arasında ahengi sağlayacak, paylaşımı güçlendirecek sorular eşliğinde bağlamı güçlendirmelidir.
- Sözel olmayan davranışlar da çokça mesaj verir. Bu bağlamda terapist öne eğilmek, açık kollar gibi kabullenici bir tutum içerisinde olmalıdır.
Kaynak
Farrell, J.,M., Reiss, N., & Shaw, I., A. (2015). Şema Terapi: Klinisyenin Rehberi, Psikonet Yayınları, İstanbul