Boisvert ve Faust (2003) tarafından yapılan bir metaanalizde terapinin yararlılığını inceleyen araştırmaların ortak bulguları şu şekilde açıklanmıştır:
- Terapi danışanların çoğuna faydalıdır.
- Çoğu kişi terapide hızlı şekilde ilerleme kat etmektedir.
- Terapist ile danışan ilişkisi tedavi sonucunu etkileyen en önemli bağımsız değişkendir.
- Çoğu kişi terapide ‘belirli özel faktörlerden’ ziyade ‘ortak faktörler’ sayesinde değişmektedir.
Terapi Herkes İçin midir?
Terapinin çoğunlukla işe yaradığı bilinen bir gerçektir ancak bu herkes için olduğu anlamına gelmemektedir. Ruhsal sorunları olan insanların bir kısmı terapistlere maddi sebeple gelememektedir, bazıları nasıl ulaşacağını bilmemektedir, bazılarıysa kendilerini değişime hazır hissetmez, bazılarınınsa terapi ile ilgili ön yargıları vardır. Birçok insan benzer problemleri olmasına rağmen terapiye gelmeden kendi baş etme kaynaklarıyla sorunlarını çözmeyi denemektedir. Sebebi fark etmeksizin problemli durumlarıyla mücadele etmek ve kaynaklarını keşfetmek istemeyen danışanlarla çalışmak hem onlar hem de terapistler için zaman kaybı olmaktadır (Egan, 2011). ‘Ne zaman yardım edeceğini’ bilmek terapistler için önem taşımaktadır.
Terapötik ilişki sağlam bir şekilde kurulamamışsa, terapide ilerleme sağlanamamışsa, yoğun aktarım & karşı aktarım mevzuları terapinin gidişatını etkiliyorsa terapinin sona ermesi gerekebilir. Bu durumda terapistin faydasız bir süreci devam ettirmemesi ve danışanı ihtiyaç görüyorsa başka bir terapiste yönlendirmesi önem taşımaktadır.
BDT Kimler İçindir?
BDT’nin birçok kişide ve birçok problemde işe yaradığı çeşitli çalışmalarla ortaya konmuştur. Ancak kişinin aşağıdaki özelliklere sahip olması BDT’nin etkinliğini arttırmaktadır:
- Güncel var olan problemiyle çalışmak istemesi
- Pratik ve kısa süreçte çözüm istemesi
- Motive olması
- Değişime hazır olması
- Kendi düşünceleriyle ve duygularıyla yüzleşebilmesi
- Terapiste güvenmeye ve işbirliği kurmaya hazır olması
- Ev ödevleri ve tabloları doldurmak konusunda sorumluluk alabilmesi
- Öğrenme güçlüğü ya da ileri seviyede zeka geriliği olmaması
Kaynaklar
Boisvert, C. M., & Faust, D. (2003). “Leading researchers’ consensus on psychotherapy research findings: Implications fort he teaching and conduct of psychotherapy.” Professional Psychology: Research and Practice, 34, 508-513
Egan, G. (2011). Psikolojik Danışma Becerileri, Kaknüs Psikoloji, İstanbul